Brant Bjork & The Bros live @ An Club,Athens

Good times,ah?
Λακωνικός και ουσιαστικός ο ex-Kyuss,Fu Manchu κύριος Brant Bjork,μαζί με τ' αδέρφια του μας έδειξαν χθες στο Αν πόσο απλά και ωραία παίζεται το ροκ ν ρολ!Χωρίς μέικ απ και εφέ, μόνο με καλή διάθεση, τεχνητή ή όχι δεν έχει σημασία αν αποδίδει και φτιάχνει και τους γύρω σου..γιατί πολύ απλα 'it goes like this,'cause this is how it goes and I'll show you how it goes...we rocked all day!'

http://www.myspace.com/brantbjorkandthebros

Επίσης πολύ καλά και τα δύο σαπόρτ σχήματα,οι κορίνθιοι 1000Mods και οι αθηναίοι Semen of the Sun.

Chan Chan

..επειδή το blog αυτό παραμένει όσο γίνεται πιο αντικειμενικό στις επιλογές του.
Το πιο αναγνωρίσημο κομμάτι που έχει γράψει ο Francisco Repilado που έφτασε να γίνει ένας ύμνος για την Κούβα - και εξαπλώθηκε πολλά χρόνια μετά παγκοσμίως με τη βοήθεια του Wim Wenders και του ντοκιμαντέρ του Buena Vista Social Club.

De Alto Cedro voy para Marcan
Llego a Cueto, y para Mayarí

El cario que te tengo
No te lo puedo negar
Se me sale la babita
Yo no lo puedo evitar

Cuando Juanica y Chan Chan
En el mar cernan arena
Como sacuda el jibe
A Chan Chan le daba pena

Limpia el camino de paja
Que yo me quiero sentar
En aquel tronco que veo
Ya así no puedo llegar

De alto Cedro voy para Marcan
Llego a Cueto y para Mayarí

Εκτέλεση #1 (Buena Vista Social Club)

Εκτέλεση #2 (Compay Segundo - Calle Salud)

Εκτέλεση #3 (Compay Segundo y Eliades Ochoa - Chanchaneando)

Εκτέλεση #4 (Compay Segundo - Yo Vengo Aquí)

Εκτέλεση #5 (Eliades Ochoa - Un Guajiro Sin Fronteras)

Εκτέλεση #6 (live recording - bootleg)

Τραγούδια για Ουρλιαχτά

Ναι λοιπόν. Βγήκε το τρίτο μέρος της (μουσικής) τριλογίας του - πολυαγαπημένου απ' τα μέλη του blog - Matt Elliott. Διατηρώντας τον - αν μη τι άλλο - cool χαρακτήρα μας σας παρουσιάζουμε τον νέο του δίσκο με την χαρακτηριστική καθυστέρηση και βαρυθυμία που μας διακρίνει.

Το Howling Songs διατηρεί τον ίδιο χαρακτήρα με τις προηγούμενες 2 κυκλοφορίες σε αυτό που πολλοί έχουν περιγράψει ως dark folk experimental ήχο. Με αρκετές δόσεις από waltz θα πρόσθετα εγώ. Μοναξιά και μελαγχολία τα κεντρικά θέματα αλλά αυτή τη φορά με περισσότερο θόρυβο θυμίζοντας ίσως πιο πολύ τις live εκτελέσεις των κομματιών του.



Στα συν η εκπληκτική έκδοση του βινυλίου (του οποίου δηλώνω περήφανος κάτοχος).

I name this ship the tragedy, bless her & all who sail with her.

One Day As A Lion

Zack De La Rocha και Jon Theodore. Μου 'χαν λείψει αυτά τα φωνητικά...Αυτό είναι το πρώτο τους ep και περιλαμβάνει 5 τραγούδια. Το πρώτο είναι αυτό.

Greek Cooking

Τρομπέτα και μπουζούκι!Ο Miles Davis και η ορχήστρα του δέχονται τον Ιορδάνη Τσομίδη,έναν ρεμπέτη από την Κοκκινιά, στην παρέα τους και το αποτέλεσμα είναι αυτός ο δίσκος. Περισσότερες πληροφορίες δυστυχώς δεν έχω πέρα απ'την χρονολογία που μάλλον...είναι γύρω στο 1967.

Greek Cooking

Zorba

Nice

Samson and Dalida

A Taste of Honey

Anthony and Cleopatra

Got a Feelin'

Tonino Carotone live @ Thessaloniki 05/11/08

Αύριο
Στο κλειστό γήπηδο της ΧΑΝΘ
Έναρξη στις 21:00
Γενική είσοδος 25, φοιτητικό 15.Δεν είναι κακό...

Fuck Buttons

Sweet Love For Planet earth

Ο Νοα και η φάλαινα

Με μάτι θολό λόγω της επικάλυψης ρευστής τσίμπλας δε βλέπω και πολλά. Ούτως ή άλλως δεν βλέπω και πολλά. Κεφάλι τετραγωνισμένο σαν τζαμί που μέσα ο μουεζίνης βγάζει τα σώψυχά του και δεν ακούω καθαρά. Αμάν! Ένα καρούμπαλο. Πυρετός και στομάχι χωρισμένο στα τρία. Μη σου πω στα έξι. Αχού!Ένα παλιό σκαμπό στην αγκαλιά μου. Θα πρέπει να το μάζεψα απο κάποιο μπαρ και να του έκανα παθιασμένο έρωτα. Σκισμένα ρούχα. Αμυχές - γρατσουνιές. Κοιμήθηκα μέχρι τις 6 το απόγευμα και το ράδιο έπαιζε στη διαπασών. Δε μπορούσα να σηκωθώ να το κλείσω. Θα πρέπει να έφαγα πολύ ξύλο απο κράσπεδα, παρτέρια, πόρτες, αυτοκίνητα και πολύ πιθανό και απο αγανακτισμένους φιλήσυχους πολίτες. Στον 9.58 κάποια στιγμή ανάμεσα στον υποτυπώδη ύπνο μου θα πρέπει να άκουσα το 5 years time και σε κάποια άλλη στιγμή το Shape of my heart. Είναι τα μόνα πράγματα που θυμάμαι μεσα σε εκείνες τις καταραμένες 15 ώρες. Μπορεί βέβαια να είναι και ιδέα μου.
Σήμερα άκουσα ολόκληρο το άλμπουμ των Noah and the whale και προσθέτω εδώ και το 2 atoms in a molecule, το τραγούδι που ανοίγει τον πρώτο τους δίσκο Peaceful, The World Lays Me Down (2008). Η αγάπη μου για τον Wes Anderson και τον J Richman είναι γνωστή σε όσους με ξέρουν. Ναι ακόμη και αυτοί που με γνώρισαν τις προάλλες εκτος εαυτού θα πρέπει να το ξέρουν. Δε γίνεται λοιπόν να μη συστήσω αυτόν το δίσκο.